Nun celeiro onde me pecharon ós doce anos coñecín o mundo, ilustrei a comedia humana. Nunha adega aprendín historia. Nalgunha esmorga nocturna, nunha cidade do norte, batín con todas as mulleres dos pintores antigos. Nun vello pasadizo de París ensináronme as ciencias clásicas. Nunha morada magnífica, cercada polo Oriente enteiro, rematei a miña inmensa obra e pasei o meu ilustre retiro. Mexín o meu sangue. Agora xa estou exento do meu deber. Nin sequera debo pensar máis niso. Son realmente de ultratumba, e nada de comisións.