A recensión sitúa o poemario no ronsel da revisión dos mitos clásicos levada a cabo polas poetas dos 90, revisión que ás veces recorre á estratexia de emprazar os personaxes nun tempo máis achegado ao lector, como acontece neste libro de Carlos Negro. Seara explica polo miúdo a historia de Helena e Paris, que Héleris subvirte en moitos aspectos. Así os personaxes míticos reconvértense aquí en dous seres anónimos que nacen na Galicia dos 40 e que vivirán unhas vidas perfectamente anodinas, lonxe das paixóns que marcarían as vidas dos seus referentes gregos. O poemario constrúese logo tamén, como amosa a recensión, nun percorrido pola historia cotiá da posguerra galega.