O artigo compara o orixinal dos sonetos anterianos que conforman o "Elogio da Morte" coas traducións ao castelán que deles realizou Curros, e todo isto no contexto do interese que o poeta galego tiña pola literatura portuguesa, que o levaría a publicar unha serie de semblanzas de escritores lusos. A análise das traducións e máis deses ensaios danos unha idea da valoración que a Curros lle merecían os setentistas, das súas predileccións e as súas dificultades de sintonización estética e ideolóxica con determinadas figuras.