Achegamento á biografía e á poética de Lois Pereiro. Saliéntase a singularidade da súa obra, breve e vinculada a dous proxectos colectivos: por unha banda, o fanzine ciclostilado Loia, que publicaba en Madrid xunto con Manuel Rivas, Antón Patiño, Fermín Bouza e Xosé Manuel Pereiro, dos que se ofrece tamén a traxectoria literaria e creativa posterior; por outra, o colectivo coruñés De amor e desamor. Destácase a pescuda creativa en solitario de Lois Pereiro, marcada pola enfermidade e a súa condición de nómada. Caracterízase a súa obra literaria pola parquedade de textos, a falta de utopía, a ambientación urbana e decadente e a presenza constante da morte, o insomnio e a infección. Remata sinalando un motivo en común con Arthur Rimbaud: a tempada no inferno (“une saison en enfer”).