O autor postula unha reconsideración sobre o valor e actualidade da alegoría como fundamento poético. Explica a evolución da súa obra e a comprensión global da mesma como desenvolvemento dunha poética do coñecemento a partir non tanto da lóxica racional coma da intuición, unha poética orientada a declarar un itinerario sentimental. Neste sentido afírmase no sentimentalismo e nunha transcendencia humanista e cósmica da arte. A autopoética acompáñase dunha selección de textos poéticos, reunidos baixo a epígrafe "Murallas".