Alúdese á elaboración dunha concordancia da poesía en galego de Rosalía de Castro e explícase o proceso (recoñecemento das letras impresas, transformación en código de máquina e sometemento ao programa de concordancias). A continuación móstrase a súa utilidade para a investigación lingüística a través de cinco apartados (castelanismos sen aparente equivalente galego, castelanismos con equivalente galego, seseo, líquidas l/r e metátese). Finalmente indícase a frecuencia das palabras e a súa distribución en Cantares gallegos e Follas novas.