A recensión propón interpretar o poemario como unha intensa indagación de xinea filosófica capaz de desvelar as problemáticas tramas dos diferentes procesos vitais polos que pasa a muller. Así, arredor do símbolo da mazá constrúese o conflicto entre nai e filla. Logo virá a relación de parella, metaforizada no coitelo envelenado que representan todos os perigos que rodean esa relación. Finalmente, a terceira parte do libro configúrase como un verdadeiro catálogo de velenos que, ao tempo, poden ser mediciñas ou armas secretas que posibiliten a subsistencia do eu poético.