Recensión do poemario Estúrdiga materia. O comentario inclúe unha contextualización dentro do resto da obra poética de Luís González Tosar e considera que "segue a facer unha poética de metaforización da paisaxe como fornecedora de identidade galega". Non obstante, neste libro estaría ausente a paixón amorosa.

A continuación, a autora detense en cada un dos apartados nos que se divide Estúrdiga materia e indica algúns dos seus elementos centrais: a reflexión sobre o cambio sufrido no mundo rural galego, a dolorosa vivencia da emigración e a poética da morte.

Finalmente, Camiño Noia considera importante o contido, interesante o tratamento formal do material simbólico ("Imaxes de intensa plasticidade, tiradas do seu imaxinario campesiño") e a riqueza léxica ("léxico evocador e moi den nós").