Este traballo presenta unha consideración sobre as nocións de intelectual e compromiso situando o debate sobre as mesmas no contexto xeral da propia historia dos intelectuais, na teoría política e na socioloxía do campo cultural. Todo o cal, referíndose a unha personalidade como a de Luís Seoane e ás súas coordenadas de intervención pública, enlaza coas referencias ao exilio, á loita antifascista, á multiplicidade das tarefas asumidas como artista e como publicista (radio, xornais, editor...) e á participación en distintos proxectos e plataformas políticos, industriais, mediáticos e culturais xa desde finais dos anos 20, cando estudaba Dereito na Universidade de Santiago, e tanto en Galiza como na Arxentina. A análise faise deste xeito á vez teórica e histórico-cultural, por canto o autor interpreta que o seguemento dos procesos de Seoane como artista e intelectual comprometido deben ser vistos á luz das comprensións que sobre a figura dos intelectuais no século XX configuraron autores como Brecht, Gramsci, Sartre, Althusser, Bobbio e Bourdieu, entre outros.