Reseña da investigación de Celia M. Armas sobre as escritoras galegas na década de 1860, da que se di que é fundamental para coñecer o estado de campo do momento e desterrar falsas preconcepcións ao respecto. Anótase que dá noticia de moitas escritoras das que a historia literaria non gardou memoria e que das outras, das que si o fixo, como Rosalía, amosa a manipulación da súa obra en relación coa ideoloxía que se achegue a elas. Rebátese a correspondencia de mulleres escritoras coa poesía e varóns coa prosa que defende a investigadora e, finalmente, denúnciase o esquecemento destas mulleres fronte á importancia que tiveron na súa época.