Estudo da achega fundamental da produción crítico-historiográfica de X.L. Méndez Ferrín, o libro De Pondal a Novoneyra (1984), que tivo como precedente a súa tese de doutoramento (1973) e a tese de licenciatura (1960), centrada esta en Pondal. Malia configurar unha proposta de grande influencia posterior constitúe unha interpretación historiográfica e periodolóxica apenas debatida nos seus fundamentos teóricos e nos seus condicionantes. O mesmo pode indicarse sobre a súa posíbel correlación coa obra poética ferriniana e as súas persoais escollas poéticas. A análise céntrase neses aspectos e na atención que Ferrín presta ao cambio histórico e á xerarquización de normas poéticas para delimitar os sucesivos períodos historiográficos por el fixados con tanto éxito: Escola formalista, Antre Dous Séculos, Xeración Nós, Xeración do 25, Xeración de 1936, Promoción de Enlace e Xeración das Festas Minervais.