Recensión de Estacións ao mar, de Xohana Torres, na que se sinala a súa continuidade a respecto de Do sulco. Saliéntanse ademais a vontade de perfeccionamento do poema que se percibe na reescritura dalgúns textos e afírmase que a estrutura das composicións é "a do inquedo latexar do pensamento", o que implica mudanzas bruscas no discurso. Analízase a renovación lingüística levada a cabo nos diferentes planos (o que leva a comparar a autora con María Mariño) e identifícanse estilos épico (Méndez Ferrín, con orixes en Mistral ou Pondal) e litúrxico-ritual (Novoneyra, López-Casanova, con orixes en César Vallejo). O tempo como fío condutor leva tamén a relacionar o libro coa poesía filosófica de Rosalía de Castro en Follas Novas.