O comentario céntrase na ubicación cronolóxica do poemario, tomando como base argumental o feito de que o ano 1967, no que apareceu a primeira edición, fose ano dunha boa colleita de libros. Fonte chama así a atención sobre a importancia da década dos 60 para a evolución da poesía galega. Fronte ao aparente predominio da poesía social o libro comentado de Franco Grande provocaría unha volta á subxectividade, sendo o individualismo un dos sinais característicos dos poetas da súa xeración. Contra ao final, a recensión comenta cuestións de tipo inmanente como a dicción serena do poemario, o seu solipsismo, intimismo e ton meditativo.