Lémbrase a amplitude da obra poética de Xavier Seoane que se iniciara con Caluga do paxaro (1979) e fora compilada no ano 1999 en Don do horizonte. Luciano Rodríguez ve neste Dársenas do ocaso, I Premio de Poesía Caixanova, unha nova faceta na súa traxectoria, obra de madureza. Dise que a forza do poemario radica na procura do autocoñecemento a partir da observación das paisaxes exteriores. Debúllanse por último as tres seccións do libro, desde a descrición de paisaxes e actividades dun porto, ás voces da vivencia interior, chegando tamén á recreación de figuras históricas, lendarias. Péchase comentando o bo oficio da poesía do libro, a súa variedade formal e as temáticas oscilantes entre o cotián e o transcendente.