Alúdese ao gran "valo poético" que constrúe Méndez Ferrín dende 1957 e coméntase a estrutura do poemario recensionado, así como os paratextos. Segundo Iago Castro, na primeira parte de Contra Maquieiro invócase a razón para revisar o século XX e descubrir o que representa Maquieiro; na segunda mestúranse planos espazo-temporais próximos e afastados; na terceira, e tras o desdobramento do eu autorial, faise máis preciso o lirismo do poeta nunhas referencias coñecidas; xa na cuarta sobresae o humor, a polifonía e a alteridade. Conclúese cunha valorización da palabra poética de Ferrín.