O artigo encádrase na preocupación da xinocrítica pola cuestión dos modelos literarios das escritoras e axiña pasa a centrarse na influencia da figura paradigmática de Rosalía nas autoras galegas. A partir de aí, analízase a relación que Luz Pozo desenvolve no poemario Verbas a Rosalia tanto coa escrita rosaliana como coa da propia Luz Pozo. Primeiro abórdanse unha serie de cuestións ecdóticas relacionadas coa orixe textual do poemario, logo a análise tórnase máis inmanente e céntrase en cuestións retóricas, lingüísticas, modalizadoras, temáticas e simbólicas para concluír que Luz Pozo somete a poesía rosaliana ao que Adrienne Rich chamou "re-visión" como estratexia de supervivencia, como acto de afirmación da propia identidade autorial.