A reseña comeza valorando a posición de Valcárcel na poesía galega dos setenta e dos oitenta, coa súa singular síntese entre lirismo, biograficismo e épica. coméntase tamén como característco deste autor o feito de que os seus libros formen parte dun macrotexto totalizador, suliñado polos paratextos e os recursos numerolóxicos. A seguir analízase de xeito somero a estructura do poemario reseñado e o desenvolvemento dos seus principais núcleos temáticos: memoria, tempo, intimismo, metapoesía, así como algunhas das súas características formais.