Tras unha breve introdución que ubica xeracionalmente o poeta, a reseña céntrase en comentar a vocación testamentaria con que Avilés emprende o poemario, de aí que a palabra sexa herdo e semente da memoria de quen vive a conciencia dunha morte anunciada. Analízase a estrutura e o significado do libro, dividido en seis seccións, e interprétase á luz da tensión simbólica entre luz e sombra, entre o vitalismo do poeta e a súa convicción de estar a facer a derradeira viaxe.