Artigo no que se intenta un achegamento á incomprensión padecida por Rosalía de Castro na súa época por ser muller e escribir. Alúdese, en primeiro lugar, ás dificultades do oficio de escritora e á influencia que puido exercer Manuel Murguía na súa obra e, a continuación, revísanse as lecturas máis ou menos interesadas que se fixeron da poeta. Para Queizán, a imaxe de Rosalía máis adecuada á súa época foi aquela elaborada por Manuel Curros  no século XIX, por Juan Ramón Jiménez no XX e, recentemente, polas mulleres porque é entre elas onde aparecen lectoras desmitificadoras e cómplices da autora. Conclúese considerando xusto e didáctico que os estudos sobre Rosalía non esquezan os seus padecementos.

Bibliografía secundaria sobre:
Castro, Rosalía de; feminismo; Blanco, Carmen; Sand, Jorge; Dupin, Aurora; Murguía, Manuel; Rexurdimento; Juega, Jana Teresa; Pondal, Eduardo; celtismo; Cova Céltica; Festa da Palabra Silenciada; El caballero de las botas azules (Cuento extraño); Alonso Montero, Xesús; Davies, Catherine; El Contemporáneo; Becker, Gustavo Adolfo; Almanaque de Galicia; Vicetto, Benito; Pardo Bazán, Emilia; El Imparcial; El Álbum del Miño; Alonso Montero, Xesús; Rosalía de Castro no seu tempo; Curros Enríquez, Manuel; Aires da miña terra; Jiménez, Juan Ramón; Españoles de tres mundos; Antígona; A Nosa Terra. Rosalía Viva. A Nosa Cultura; García Negro, Pilar; En las orillas del Sar; Conto gallego; Mayoral, Marina; Grial; Carro Roque, María do Carme; Castro y López, Manuel de; Woolf, Virginia; La hija del mar; Gamallo Fierros, Dionisio; Souto, Elvira; Vínculo de sangue; March, Kathleen; Homenaxe a Ramón Martínez López; socialismo utópico.