O artigo analiza o pensamento poético de Miguel Anxo Fernán Vello dende unha tripla perspectiva: a do poema como produtor de pensamentos do creador; a do texto poético como xerador dunha significación múltiple nos receptores; e a das claves que fornecen a crítica biografista e historicista. A partir de aquí, Álvarez Cáccamo contextualiza a figura do poeta coruñés, traza a súa evolución estética e debulla as súas influencias.