Este artigo de Xosé María Álvarez Cáccamo analiza a evolución da poética de Bernardino Graña centrándose en dous aspectos fundamentais da mesma: o peso que nela teñen os elementos ético-cívicos (moitas das composicións do poeta cangués son alegatos contra a globalización, a industrialización e o pensamento único) e a importancia do elemento amoroso (que se fai patente a través do erotismo ou a través da dor pola perda dunha relación, mais que sempre constitúe un elemento transformador).