Esta recensión dunha obra singular, posto que escolma o labor literario dunha saga ao longo de máis dun século, comeza describindo a árbore xenalóxica da saga, cuxo inicio se fixa a mediados do XIX. Teresa Seara valora ese labor familiar tamén no que ten de espello no que se reflicte a propia evolución da historia da literatura galega nas súas distintas etapas estéticas. Finalmente, sintetízanse unha serie de trazos compartidos por toda esa xenealoxía de intelectuais e creadores, trazos que apunta no seu limiar á obra Xavier Rodríguez Baixeras.