Estudo pormenorizado da obra de Amado Carballo que se inicia coa explicación dos trazos definidores da súa xeración, a do 22 ou da vangarda, para a seguir delimitar as especificidades da súa poesía en canto que constituínte dun impresionismo eglóxico. As particularidades temáticas dos seus cadros e estampas, as técnicas que dan sustento a esa visión sensitiva impresionista e outras cuestións compositivas e estruturais da súa obra levan o investigador a concluír que detrás do seu neopopularismo existe un esmero na composición frecuentemente oculto polo tópico da sinxeleza expresiva.