Estudo que incide no contraste tipolóxico entre as correntes ideolóxicas antifemininas e profemininas no marco da literatura galega a propósito da figura e mitificación de Penélope. Dunha banda, a corrente dominante, patriarcal, misóxina e sexista. Doutra banda a corrente resistente, antipatriarcal, progresista e filóxina, aberta á diversidade das potencialidades vitais das mulleres. Neste marco, analízase a recreación de Penélope debida a Rosalía de Castro (En las orillas del Sar), Xohana Torres (Tempo de ría) e Olga Novo (A teta sobre o sol). A Penélope de Rosalía aparece caracterizada como unha pesimista da intelixencia, escéptica e nihilista. A de Torres é unha feminista que desde a sabedoría profética reacciona contra a pasividade e reclama como propia a navegación, a acción, a poesía. A Penélope de Olga Novo é unha feminista libertaria e revolucionaria que postula as formas do amor libre e canta a irmandade entre as mulleres ao tempo que combate o poder sexual impositivo do patriarcado.