O artigo rescata, de entre as numerosas traducións que Álvaro Cunqueiro realizou como coordinador do suplemento cultural "Letras" do Faro de Vigo, unha serie de poemas de autores inexistentes que Castro Buerger denomina "alófonos fantásticos" e que comenta no marco xeral do gusto cunqueiriano pola pseudonimia, posto que esas traducións aparecen asinadas por diversos pseudónimos do escritor mindoniense. O artigo conclúe coa reprodución das traducións ao galego deses supostos poemas suecos, daneses, islandeses, romaneses e italianos.