Este artigo de Xosé María Álvarez Cáccamo, limiar da Obra poética completa de Antón Avilés de Taramancos, analiza a evolución poética deste creador tendo en conta as súas influencias literarias, as eleccións temáticas da súa poesía e as súas peripecias vitais. Estes tres factores propician que a de Avilés sexa unha das voces máis singulares da poesía galega de posguerra.