Domingo Blanco analiza neste traballo as interrelacións existentes entre os refráns ou proverbios e as coplas ou cantigas. Primeiramente Blanco ocúpase da cuestión de se os refráns seren literatura ou simplemente expresións idiomáticas. A seguir trata das semellanzas e identidades entre ambos os xéneros para despois analizar os refráns que parecen cantigas, os refráns que deron en cantigas, as cantigas que son refráns ou refráns en forma de cantiga, os refráns inseridos en cantigas, as cantigas que sintetizan ou reformulan refráns ou aluden a eles e, finalmente, dedica o último apartado ás seccións de cantigas "sentenciosas" do cancioneiro popular. A partir da variada mezcla entre os refráns e as cantigas, Domingo Blanco conclúe que parece indiscutíbel que o cancioneiro popular galego baseouse no refraneiro para a creación de cantigas e que o refraneiro se apropiou de cantigas populares para se difundir.